موریس مونیتز (Maurice Moonitz) فرزند ساموئل دیوید (Samuel David) و اوا ویت‌استین (Eva Wittestein) در اکتبر 1910 در شهر سین‌سیناتی (Cinicinnati) از ایالت اوهایو (Ohio) ایالات‌متحده متولد شد. دوران دبیرستان را در سین‌سیناتی گذراند و در دانشگاه سین‌سیناتی تحصیل کرد ولی تحت تاثیر شرایط بد اقتصادی دوران بحران 1929 که بر ایالت کالیفرنیا و ساکرامنتو (Sacramento) حاکم بود از دانشگاه کناره‌گیری کرد و پس از دو سال (31-1929) کار در بانک ساکرامنتو تصمیم به ادامه تحصیلات دانشگاهی در دانشگاه برکلی (Berkeley) کالیفرنیا گرفت و در سال 1933 موفق به دریافت مدرک لیسانس از آن دانشگاه گردید.
مونیتز، پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه، در سال 1934 به عنوان دفتردار بانک فدرال در برکلی به‌کار پرداخت و در پاییز همان سال مجدداً به‌عنوان دانشجو به دانشگاه برکلی باز‌گشت و تا سال 1937 در آنجا ماند. در 1936 مدرک فوق‌لیسانس خود را دریافت کرد و آزمون‌های ورودی به دکتری را نیز گذراند. زمانی که در سال‌های 42-1937 به صورت تمام وقت در دانشگاه سانتاکلارا (Santa Clara) کار می‌کرد، به تحصیل خود نیز ادامه داد و در سال 1941 از دانشگاه برکلی مدرک دکتری گرفت. در سال 1942 از سانتاکلارا به دانشگاه استنفورد (Stanford) رفت و در 1944 در آنجا حسابرس موسسه آرتور اندرسون (Arthur Andersen & Co) گردید....
مقاله ای در ارتباط با موضوع جدید و مورد علاقه اش تحت عنوان چرایی مشکل دستیابی به اجماع در اصول حسابداری ارائه کرد
مونیتز همچنین سردبیر مجله کالیفرنیا منیجمنت ریویو بود و طی دوره نیز عضویت کمیسیون برنامه ریزی منلو پارک در کالیفرنیا را داشت او همچنین به عنوان ممتحن خارجی دانشگاه هنگ کنگ و دانشگاه چینی های هنک کنگ فعالیت داشته است.
مونیز به عنوان محققی پرکار در مجلات حرفه ای زیادی مقاله نوشت و کتابها و رساله های زیادی تالیف کرد،از جمله تئوری بنگاه در صورتهای مالی تلفیقی مفروضات اساسی حسابداری مجموعه آزمایشی اصول رایج حسابداری برای شرکتهای تجاری به همراه رابرت تی اسپروز و دستیابی به اجماع بر روی استاندارها در حرفه حسابداری ترجمه شده اند.